Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/10301 Esas 2016/2142 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10301
Karar No: 2016/2142
Karar Tarihi: 11.02.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/10301 Esas 2016/2142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile davacı arasında imzalanan Açık Satış Noktası Sözleşmesi'nde davalının sözleşmeyi ihlal ettiği gerekçesiyle davacı, 10.000 USD cezai şart ile 18.200 TL mali yardımın tahsili için dava açmıştır. Davalı, cezai şartın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Ancak mahkeme, davalının tacir olduğunu ve uyuşmazlığın Asliye Hukuk Mahkemesi görevine girdiğini belirterek davanın reddine karar vermiştir. Karar, davacı tarafından temyiz edilmiş ve Yargıtay, davalının tacir olduğu gerekçesiyle mahkemece esasının incelenmesi gerektiğini belirterek hükmün davacı yararına bozulmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: Ticaret Kanunu m.1, Ticaret Kanunu m.11.

19. Hukuk Dairesi 2015/10301 E. , 2016/2142 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında “Açık Satış Noktası Sözleşmesi” imzalandığını, davalının sözleşmeyi ihlal ettiğini, bu durumda cezai şart tutarını ödemesi ve yapılan mali yardımları iade etmesi gerektiğini ileri sürerek, 10.000 USD cezai şart ile 18.200 TL mali yardımın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, talep edilen cezai şartın fahiş olduğunu ve yardımların geri istenemeyeceğini beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalının tacir olmadığı, uyuşmazlığın çözümünün Asliye Hukuk Mahkemesinin görevine girdiği gerekçesiyle dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, taraflar arasında düzenlenen “Açık Satış Noktası Sözleşmesi” nden kaynaklanmaktadır. Sözleşmenin konusu davalının ve davacının ticari işletmeleriyle ilgilidir. Diğer yandan, sözleşme kapsamındaki ilişkinin boyutu ve hacmi dikkate alındığında davalının tacir olarak kabulü gerekir. Mahkemece işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 11/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.