Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9651 Esas 2018/4913 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesinin “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabilir.” şeklinde düzenlenmesi; “suça konu belge bedeli olan 9.420- Türk Lirasını denetim süresi içinde birer aylık sürelerle 10 eşit taksit halinde ödemesi” koşuluna bağlı olarak hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, kendisine yüklenen yükümlülüğe aykırı davranması nedeniyle yapılan ihbar üzerine yapılan yargılamada, sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiği de gözetilerek sanığın ekonomik durumu araştırılıp, yükümlülüğü yerine getirecek ödeme gücünün bulunup bulunmadığı ve yükümlülüğünü ödeme gücünün bulunmaması nedeniyle mi yerine getiremediğinin belirlenerek, CMK’nın 231/11. maddesinin 2. cümlesi gereğince, kısmi infazın ya da koşulların varlığı halinde TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.