7. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/4940 Karar No: 2014/8702 Karar Tarihi: 22.04.2014
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/4940 Esas 2014/8702 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı işveren tarafından sektörel ve şirketin özel olarak içinde bulunduğu mali kriz nedeniyle işçinin kişisel çalışma durumundaki olumsuzluk nedenleriyle geçerli nedene dayanarak feshedilen iş sözleşmesi davacı tarafından geçersiz sayılmıştır. Mahkeme, yapılan feshin geçerli nedene dayanmadığına karar vermiş ve işçinin işe iadesine karar vermiştir. Ancak, davalı işverene karşı ayrı dava dilekçeleri ile dava açan işçiler bulunması nedeniyle seri dava olarak değerlendirilip, davacı işçiler yararına her bir dava yönünden dilekçe yazım ücretine hükmedilmesinin uygun olacağı belirtilerek avukatlık ücretinin belirlenmesi hatalı bulunmuştur. Bununla birlikte, kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17. maddesi ve 19/1 fıkrası, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi.
(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2014/4940 E. , 2014/8702 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı işçi, iş sözleşmesinin haklı ya da geçerli bir neden olmaksızın ve sebep belirtilmeksizin feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini talep etmiştir. Davalı işveren, sektörel ve şirketin özel olarak içinde bulunduğu mali kiriz nedeniyle halen zarar ediyor olması ile davacının kişisel çalışma durumundaki olumsuzluk nedenlerine dayanılarak 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17.maddesi gereğince geçerli nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalı işveren tarafından yapılan fesih bildiriminde açıklık ve kesinlik kriterlerinin bulunmadığı ve fesih işleminin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Somut olayda, davacıya tebliğ edilen fesih bildiriminin 4857 sayılı Yasanın 19/1 fıkrasında belirtildiği üzere fesih sebebi açık ve kesin şekilde belirtilmek zorunda olmasına rağmen gerekçesiz olarak fesih yapıldığı görülmekle yapılan feshin geçerli nedene dayanmadığı bu nedenle feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine ilişkin mahkemenin kabul kararı yerindedir. Ancak davalı işverene karşı ayrı dava dilekçeleri ile dava açan işçiler bulunduğundan bahisle seri dava olarak değerlendirilip davacı işçiler yararına her bir dava yönünden dilekçe yazım ücretine hükmedilmesinin uygun olacağı belirtilerek avukatlık ücretinin belirlenmesi hatalı ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 6. bendinde yazılı olan “Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 245,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine; "Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan AAÜT"ne göre 1,320,00 TL. avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine " rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 22.04.2014 gününde oybirliği ile KESİN olarak karar verildi.