Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4958 Esas 2019/16008 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, ve 143. maddeleri uyarınca belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 6 yıl 3 ay yerine hesap hatası sonucu 5 yıl 15 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Tekerrür uygulamasına esas alınan İzmir 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 20/01/2014 gün, 2013/998 esas ve 2014/40 karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7/2 maddesi uyarınca "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve mala zarar verme suçundan TCK"nın 151/1 maddesi uyarınca verilmiş 3 ay 10 gün hapis cezasını içeren İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/11/2013 tarihli ve 2013/460 E.– 2013/697 K. sayılı ilamın tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına ve yerine İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/11/2013 tarihli ve 2013/460 E.– 2013/697 K. sayılı kararının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.