MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 17/09/2014 tarihli 2013/28789-2014/21160 esas sayılı ilamında sanığın eylemini gece vakti işlediğine dair delilin bulunmaması gözetilerek 5237 sayılı TCK "nın 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanması suretiyle fazla ceza verilmesi nedeniyle Konya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/04/2012 tarihli 2011/96- 2012/485 esas sayılı kararının bozulmasına karar verildiği, bozma ilamına uyan ilk derece mahkemesinin 03/03/2015 tarihli 2014/650-2015/119 esas sayılı ilamıyla sanığın eyleminin iş yerine yönelik olduğu halde TCK "nın 116/1,62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezasının verildiği, sanığın temyizi üzerine Dairemizin 30/10/2018 tarihli 2018/5175-2018/12295 esas sayılı ilamıyla eylemin iş yerine yönelik olması ve daha lehe olması nedeniyle TCK "nın 116/2 maddesi gereğince hüküm kurulması gerekirken 116/1 maddesi gereğince hüküm kurulmasından dolayı kararın bozulduğu, ilk derece mahkemesinde bozma kararına uyduğu halde sanık hakkında 116/2-4, 62 maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasının verildiği, hükmün sadece sanık tarafından temyiz edildiği gözetilerek 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı Yasanın 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı nedeniyle netice olarak sanığın cezasının 5 ay hapis cezası üzerinden infazına karar verilmişse de TCK "nın 116/2. maddesinde altı aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası öngörülmesi ve belirtilen madde uyarınca hüküm kurulması yerine aynı Kanun"un 116/4 maddesi uyurınca hüküm kurulup kazanılmış hak nazara alınarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.