Mahkemesi : Mersin 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 14/11/2013
Numarası : 2012/626-2013/523

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı iş akdinin şirketin ticari sır niteliğindeki bilgileri rakip firmalarla iletişim kurarak paylaştığı iddiasıyla İş Kanununun 25/ll-e maddesine dayanarak 19.12.2011 tarihinde haksız ve geçersiz sebeple feshedildiğini, fesih gerekçesinin doğru olmadığını, savunmasının alınmadığını öne sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının davalı şirkete ait ticari sır niteliği taşıyan bir takım gizli bilgileri rakip firma çalışanlarına ve yöneticilerine gönderdiğinin tespit edilmesi üzerine iş akdinin yasal süresi içinde İş Kanunun m.25/ll (e) hükmü uyarınca haklı nedenle derhal fesih hakkının kullanılması süretiyle feshedildiğini, ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırı hareket ettiğini ve işverene karşı sadakat borcunu ihlal ettiğini, bu durumun şirketin bilişim ağı üzerinde bulunan güvenlik duvarına tanımlanan anahtar kelimeler ve bu kullanılması halinde uyarı veren güvenlik sistemi sayesinde tespit ettiklerini, e-mail yazışmalarından davacının şirket rakibi konumunda bulunan İskenderun Limanı yöneticilerine Y.. İ.."a, H.. S.."na K.. G.."e gümrük müşavirliğinde çalıştığı öğrenilen F.. Ö.. isimli kişilere bu şekilde çok sayıda e-posta gönderdiğinin anlaşıldığını, davacının işyerinden herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, İskenderun Uluslararası Liman İşletmeciliği Aş."den verilen email gönderilen kişilerin bu şirkette üst düzey yönetici oldukları, davacı bilgisayarına e-maillerin davalı tarafça yerleştirildiğini iddia ettiği dosyada mevcut bilişim uzmanı Av.M.. İ.. bilirkişi raporuyla bu durumun doğrulanmadığı, davacı tarafın bilgiler paylaşılsa bile bu bilgilerin davalının internet sitesinde olduğu ve açık bilgiler olduğu savunmasının da olayın gelişimi ve hayatın olağan akışıyla bağdaşmayıp davalı iddialarını desteklediği, böylece davacının davalı şirketin ticari sır mahiyetindeki bilgilerini rakip şirkete vermesi sebebiyle davalı işveren tarafından iş aktinin ahlak ve iyiniyet kurallarına aykırı hareket edilmesi haklı sebebiyle süresinde feshedildiği, davacının fazla çalışma olgusunu ispatladığı, hafta tatili çalışma ulusal bayram genel tatillerde çalışma olgularını ise ispatlayamadığı, yine TİS"ten kaynaklanan performansa dayalı ücret talebiyle ilgili hesaplamaya esas olabilecek herhangi bir bilgi yada belgelerin davacı tarafça sunulamadığı gerekçesiyle davanın, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretinin tespitine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı ile yapılan 05.06.2007 tarihli iş sözleşmesinde davacının yasal sınırlardaki fazla çalışmalarının ücrete dahil olduğu kararlaştırılmıştır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Bir başka deyişle, fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Davacının, davalının kabulüne göre beyaz yakalı çalıştığı dönemde bu sözleşmenin geçerli olduğu ve bu dönemde fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu sabittir. Bu nedenle, öncelikle davacının beyaz yakalı olarak çalıştığı dönem tam olarak tespit edilmeli ve bu dönem için fazla çalışmanın hesaplanmasında yıllık 270 saat çalışma ücrete dahil olduğundan dışlanmalıdır. Bu husus nazara alınmadan yapılan hesaplamaya itibar edilerek fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Taraflar arasında davacının performansa dayalı ücret farkı alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusunda da uyuşmazlık bulunmaktadır. 2011 yılı için çalışanlara performansa dayalı 26 günlük ücretleri tutarında ödeme yapıldığı davalı tarafın kabulündedir. Davacı için de, çalışmış olduğu 2011 yılı için kıstelyevm performansa dayalı ikramiye(ücret) hesaplanıp, hüküm altına alınması gerekirken, mahkemece bu husus gözetilmeden yazılı şekilde talebin reddine karar verilmesi de bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.