Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19026 Esas 2022/603 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli
İstismarı (suça sürüklenen çocuklar), kişiyi hürriyetinden
yoksun kılma (suça sürüklenen çocuklar ...,
..., ...)
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocukların atılı suçlardan mahkumiyetlerine
dair Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen
28.11.2017 gün ve 2013/246 Esas, 2017/239 Karar sayılı
hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarlarına göre duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede tebliğnamede sanık olarak gösterilen ...'nın esasen mağdure olduğu ve ... hakkında verilen kararla ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan mağdure vekilinin söz konusu hükme yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuklar haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve suça sürüklenen çocukların herbirinin suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği, bu kapsamda ilk derece mahkemesince çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin gerekçesinde yapılan sübut değerlendirmesinde hangi delile neden itibar edildiği de açıklanmaksızın, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141 ve 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesinde belirtildiği şekilde gerekçe içermeyen kararlar verilmesi karşısında anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin 16.09.2020 gün ve 2020/63 Esas, 2020/39 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik esası incelenmeyen hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.