![Abaküs Yazılım](/3.png)
Esas No: 2020/1787
Karar No: 2020/2263
Karar Tarihi: 18.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/1787 Esas 2020/2263 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Sanık hakkında birden fazla ilam tekerrür uygulamasına esas alınmış ise de; en ağır cezayı içeren ilamın tekerrür uygulamasına esas alınması infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamış ve tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezada TCK’nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken 1 yıl 8 ay hapis cezası yerine 20 ay hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayin edilmesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında hırsızlık suçundan sonuç cezanın “1 yıl 8 ay hapis cezası” olarak düzeltilmesi ve hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerine "T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
1-Müştekinin soruşturma aşamasındaki beyanında kayısıların çalındığı yerin içinde eşya bulunmayan, sıvası henüz yapılmış, sadece kuru kayısılarının bulunduğu yer olduğunu belirtmesi karşısında; unsurları oluşmayan atılı konut dokunulmazlığının ihlali suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçunda; TCK’nın 49/1. maddesi uyarınca hükmedilecek hapis cezasının 1 aydan az olamayacağının gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında birden fazla ilamın TCK’nın 58. maddesine esas alınması suretiyle infazda karışıklığa sebebiyet verilmesi,
4-Kabule göre de, her iki suçtan da hükmolunan adli para cezalarının niteliği itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.