Yargıtay - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13566 Esas 2020/2799 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13566
Karar No: 2020/2799
Karar Tarihi: 18.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13566 Esas 2020/2799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği belirtilen kararda, temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin onandığı ve sanık hakkında TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin gözetilmediği, evrak ve faturaların maddi değerinin belirlenmemesi nedeniyle TCK'nın 145. maddesi uygulanması koşullarının araştırılmadığı ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunda sanığın doğrudan TCK'nın 116/4. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği halde tereddüt nedeniyle önce 116/2. maddesi uyarınca cezalandırıldığı daha sonra 116/4. maddesi uyarınca tekrar cezalandırıldığı belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluklarına ilişkin kararının göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edilerek, kararın kısmen bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nın 53., 145., 116/2., 116/4. ve 168/1. maddeleri kararda yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2019/13566 E. , 2020/2799 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Sanığın eniştesi olan ... tarafından polis ekipleri olayla ilgili bilgisini almak için evine geldiğinde sanığın eve getirip bıraktığı suça konu evrakları kendiliğinden polis ekiplerine teslim ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Sanığın suça konu iş yerinden alabileceği birçok eşya bulunmasına rağmen maddi değeri belirlenmemiş bir kısım fatura ve evrakların çalındığının anlaşılması karşısında; evrak ve faturaların suç tarihindeki değeri tespit edilmek suretiyle sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması koşullarının bulunup bulunmadığı değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken sanığın doğrudan TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken infazda tereddüte neden olacak şekilde önce TCK"nın 116/2. maddesi ile üst sınırı 1 yıl hapis cezası olduğu halde 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ardından da aynı Kanun"un 116/4. maddesi uyarınca bir kat arttırılarak denilmek suretiyle yine 2 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi ve TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca da herhangi bir teşdit gerekçesi belirtilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.