Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/4388 Esas 2018/6300 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4388
Karar No: 2018/6300
Karar Tarihi: 04.10.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/4388 Esas 2018/6300 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kısıtlı bir adayın vesayet hukukuna ilişkin açılan davasını içermektedir. İlk derece mahkemeleri olan 1. Sulh Hukuk Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemeleri yargı çevresi içerisinde bulunan adli yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmekle yükümlüdür. Dosya kapsamından kısıtlı adayının halen bakımevinde kaldığı, bu nedenle yerleşim yeri olarak adresinin \"Mah. ... Cad. No:... .../...\" olduğu belirtilmiştir. Türk Medenî Kanunu’nun 19/1. maddesi uyarınca yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir. Dosya incelenerek uyuşmazlığın 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerektiği belirlenmiştir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Adli Yargı Kararnamesi'nin 36/3. maddesi açıklanmıştır.

20. Hukuk Dairesi 2018/4388 E. , 2018/6300 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ... 1. Sulh Hukuk ve ... 1. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkindir.
... 1. Sulh Hukuk Mahkemesince kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin “... Mah. ... ... Cad. No:... .../...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
... 1. Sulh Hukuk Mahkemesince kısıtlı adayının bakımevinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine aynı Kanunun 22. maddesi uyarınca "Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.”
Dosya kapsamından kısıtlı adayının halen bakımevinde kaldığı anlaşılmakla, bakım kurumuna konulma yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmayacağından ve kısıtlı adayının kuruma yerleştirilmeden önceki yerleşim yeri adresi de “... Mah. ... ... Cad. No:... .../...” olduğundan uyuşmazlığın ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 04/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.