Mahkemesi : Dörtyol 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 24/10/2013
Numarası : 2012/179-2013/645

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, ilk dönem iş akdinin işverence girdi çıktı yapılarak, ikinci dönem iş akdinin ise emeklilik nedeniyle sona erdiğini öne sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının davasını ispatladığı kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında kıdem tazminatının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Dosya içeriğinden, davacı, davalı işyerinde aralıksız çalışmakla birlikte 31.03.2004 tarihinde davalı işveren tarafından kıdem tazminatına mahsuben davacıya 630,00 TL ödeme yapılmış olduğu anlaşılmaktadır. İş akdi feshedilmeden ödenen bu miktar avans niteliğinde kabul edilerek ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte mahsubu gerekirken bilirkişinin olaya uymayan gerekçe ile faiz işletmeden yaptığı mahsup işlemine itibar edilerek hüküm kurulması hatalıdır.
3-Davacı, fazla çalışma yaptığını ve genel tatil günlerinde çalıştığını tanık beyanları ile ispatlamıştır. Ancak davacı tanığı H.. K.. 2003-2010 yılları arasında, davacı tanığı Y.. T.. ise 2004-2008 tarihleri arasında davacı ile birlikte aynı işyerinde çalışmış olduğundan bu tanıkların kendi çalışmalarından sonraki çalışma düzenini bilmelerinin mümkün olmadığının kabulü gerekir. Hal böyle olunca; davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışmadıkları dönem için davacının fazla çalışma ve genel tatil alacağı olduğunu ispatladığından sözedilemez. Mahkemece bu husus gözetilmeden davacının tüm çalışma süresi boyunca fazla çalışma yaptığını ve genel tatil günlerinde çalıştığını ispatladığı kabul edilerek hüküm kurulması da ayrı bir bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.