Esas No: 2021/24689
Karar No: 2022/629
Karar Tarihi: 01.02.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24689 Esas 2022/629 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiş, fakat sanık müdafisinin temyiz başvurusu sonucunda dosya Yargıtay'a gönderilmiştir. Yargıtay direnme kararını bozarak dava tekrar Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesi'ne göndermiştir. Ancak bu kez sanığın ölümü sebebiyle mahkemece yerinde araştırma yapılması gerektiği kararlaştırılmıştır. Bu nedenle dosya 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca karara bağlanmıştır. Dosya, sanık müdafisinin temyiz başvurusu üzerine, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 64/1, 5271 sayılı CMK'nın 223/8, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 321.
"İçtihat Metni"
Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.10.2014 gün ve 2013/209 Esas, 2014/332 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 06.10.2020 gün ve 2019/514 Esas, 2020/3716 sayılı bozma yönündeki kararına mahkemece direnilerek kurulan 05.02.2021 gün ve 2020/327 Esas, 2021/36 Karar sayılı ilamın sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosyada sanık müdafisinin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede mahkemenin direnme ilamında ilk kararda bulunmayan yeni gerekçelere yer verilmesi nedeniyle söz konusu kararın direnme mahiyetinde olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Sanığın hükümden sonra 12.12.2021 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.