Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2122 Esas 2022/659 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.02.2022 tarihinde üyeler ... ile ...’un karşı oyları ve oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

... Lisesinde öğrenci olan on yedi yaşındaki mağdureyi yaz dönemi stajı için köyünden ilçe merkezine bir buçuk aydır götürüp getiren sanığın, 13.07.2010 günü okul çıkışı köye götürmek için aracına aldığı mağdurenin sol bacağının üstüne elini koymak suretiyle sarkıntılıkta bulunması, sanığın elini ittirip tepki veren mağdurenin bir kaç gün sonrada olayı babasına anlatmasından sonra 14.08.2010 günü köyde dedikodu çıkması ve taraflar arasında tartışma yaşanması ile 16.08.2010 günü olayın kolluğa intikali sonrasında sanık hakkında cinsel istismarın temel şeklinden verilen mahkumiyet hükmü onanmış ise de;
Sanık ile mağdure dışında başka kimsenin bulunmadığı araç içerisinde gerçekleştiği iddia edilen bacaktan okşama hareketinin hemen kolluğa intikal etmemesi, bu konuda sanık ve mağdurenin ailesi arasında kavga çıkması, arada husumet oluşması sonrasında olayın intikali, mağdure beyanı dışında suçun işlendiğine dair delil olmaması, sanığın suçu işlemediğini savunması, sanığın yanlışlıkla mağdurenin bacağına dokunduğunu tanık muhtara söylemesinin görgüye dayalı doğrudan tanıklık olmadığı için suçu ispata yeterli olmamasına göre sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmünün onanmasına dair çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.