Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15667 Esas 2019/22730 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15667
Karar No: 2019/22730
Karar Tarihi: 11.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15667 Esas 2019/22730 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir tartışma sonrasında ortak konutta yaşayan ve ayrılmış bir çift arasında gerçekleşen olayda sanığın mağduru hafif şekilde yaraladığına hükmetmiş ve sanığı suçlu bulmuştur. Mahkeme, mağdurun beyanları ve adli rapor doğrultusunda suçun sanık üzerinde sabit olduğuna karar vermiştir. Ayrıca, tanık Fatma'nın dinlenilmesine gerek görülmemiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Sanık hakkında uygulanan kanun madde: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-e maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/15667 E. , 2019/22730 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ile mağdurun evli olduğu, yaşadıkları tartışma sonrasında mağdurun ailesinin yanında kalmaya başladığı ve suç tarihinde müşterek çocuğa ait eşyaları almak için geldiği ortak konutta sanık tarafından basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte yaralandığı olaya ilişkin olarak; mağdurun soruşturma aşamasında alınan beyanları ve bu beyanları doğrular adli rapor içeriği karşısında sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğu; bu nedenle müştekinin yargılama aşamasındaki anlatımlarının sanığı cezadan kurtarmaya yönelik ve sıcağı sıcağına alınan beyanlarının ise oluşa uygun olduğu yönündeki mahkemenin kabulünde ve yine mağdur hakkında düzenlenen adli raporda yer verilen bulguların suçta silah kullanıldığını desteklememesi nazara alındığında sanık hakkkında 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanmamasında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamede yer verilen bu yöndeki bozma görüşlerine iştirak edilmemiştir.
Aynı şekilde soruşturma aşamasında alınan beyanında oluşu mağdur gibi anlatıp kovuşturma aşamasında kendisine yapılan tebligata rağmen duruşmaya katılmaması ve dosyanın sürümcemede kalmaması gerekçeleriyle dinlenilmesinden vazgeçilmesine karar verilen tanık Fatma’nın dinlenilmesinin suç tarihinin üzerinden geçen uzun zaman aralığı da dikkate alındığında yargılamaya yenilik katmayacağı düşüncesi ile tebliğnamenin bu husustaki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.