Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkûmiyetine dair Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.12.2009 gün ve 2012/1006 Esas, 2013/12459 Karar sayılı hükmün sanık müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 02.12.2013 gün ve 2012/1006 Esas, 2013/12459 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 27.05.2014 gün ve 2014/110 Esas, 2014/186 Karar sayılı ilamın sanık müdafiince temyiz edilmesinin ardından Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan incelemede, bozma ilamı sonrasında mahkemece verilen 27.05.2014 tarihli ikinci hükümde bozma kararına direnildiği belirtilmiş ise de anılan hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi karşısında mahkeme kararının direnme olmayıp yeni hüküm niteliği taşıdığı anlaşılmakla gereği düşünüldü:
Olay günü sanık ile mağdurenin alkol almak amacıyla ormanlık alana gitmelerinin ardından araçta konuştukları sırada mağdureye birlikte olmak istediğini söyleyen sanığın, aldığı olumsuz yanıt üzerine araç camlarını kapatıp mağdurenin göğsünden bastırmak suretiyle nitelikli cinsel saldırıda bulunduğu tüm dosya içeriğinden anlaşılmakla, hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü onanarak kesinleşen sanığın mağdureye yönelik cebir içeren eylemlerinin nitelikli cinsel saldırı suçunun zor unsurunu oluşturup bu eylemin gerçekleştirdiği süreyle sınırlı olarak mağdurenin araçta tutulmasının ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmadığı gözetilmeden, unsurları itibariyle oluşmayan atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde muhkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.