Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 02/12/2013 tarihli ek kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, iş akdinin davalı işverence haksız feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulü ile fazla mesai, genel tatil, ulusal bayram ve yıllık izin ücreti talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla mahkemece davalı vekilinin 27,70 TL temyiz harcının eksik yatırıldığından bahisle harcın tamamlattırılması için çıkartılan muhtıraya rağmen 7 günlük yasal süresi içerisinde nispi temyiz harcının yatırılmadığından bahisle 02/12/3013 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş; red kararı ve 19/09/2013 tarihli mahkeme kararı süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunun 16/06/2010 tarih 2010/19-286 Esas 2010/330 karar sayılı ilamında belirtildiği gibi somut olayda mahkeme usule uygun muhtıra düzenlemek yerine sicil ve imzasını taşımayan tebligat parçasının üstüne sadece “Tebliğden itibaren 7 (yedi) gün içinde gelerek temyiz masrafı olan 27,70 TL."yi mahkememiz veznesine yatırmanız, aksi takdirde temyizden vazgeçmiş sayılacağınız hususu ihtar olunur.” ibareleri yazılarak tebliğe gönderilmiş, bu tebligat 14/04/2013 tarihinde temyiz eden vekiline (birlikte çalışan daimi işçisine ) tebliğ edilmiştir. Tebligatta yer alan ihtar adı altında mahkeme mührü bulunmakta ise de mahkeme hakiminin sicil ve imzası yer almamaktadır. Davalı vekilince temyiz nispi harcı süresi geçtikten sonra 12/12/2013 günü yatırılmıştır.
Tebligat üzerine yazılan ve hâkimin sicil numarası ve imzasını taşımayan açıklamalar, yasanın aradığı yönteme uygun kabul edilemeyeceği gibi, hâkim tarafından verildiğinin kabulüne de olanak yoktur. Bu bakımdan hukuki sonuç doğuracak nitelikte de değildir.
Hâkim tarafından usulüne uygun düzenlenmiş bir muhtıra bulunmadığından; hakim imzasından yoksun bildirimin hukuken geçerli kabul edilmesi mümkün olmadığı gibi; usule aykırı ve geçersiz bu belgenin hak kaybına yol açacak şekilde sonuç doğurması da kabul edilemez.
Dolayısıyla, bu tebligat anılan Kanun hükmüne uygun olmadığından, gerekleri süresi içerisinde yerine getirilmemiş olsa dahi, buna dayanılarak temyiz eden vekilinin hükmü temyizden vazgeçmiş sayılmasına olanak yoktur.
Açıklanan bu durum karşısında anılan (tebligat) muhtıra geçersiz olduğundan davalı vekilinin temyiz nisbi harcını verilen süreden sonra yatırmış olması da sonuca etkili görülmemiş; H.U.M.K.’nun 434/3.maddesinde, “hükmün temyiz edilmemiş sayılmasının koşulu olarak düzenlenen halin” somut olayda gerçekleşmediği anlaşıldığından, temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilerek mahkemenin kararın temyiz edilmemiş sayılmasına ilişkin kararı bozularak ortadan kaldırılmalı ve davalının 19/09/2013 tarihli karara yönelik temyiz itirazları incelenmelidir.
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının 19.09.2013 tarihli karara yönelik temyiz itirazlarının reddine,
SONUÇ:Yukarda açıklanan nedenlerle mahkemenin 02/12/2013 tarihli ek kararının bozularak ortadan kaldırılmasına, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 19/09/2013 tarihli hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 21/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.