Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/14540 Esas 2017/3271 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14540
Karar No: 2017/3271
Karar Tarihi: 23.05.2017

Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/14540 Esas 2017/3271 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın işletmeci olduğu mekanda, kimliğini ibraz etmemiş 18 yaşından küçük bir mağdurun alkollü içki servisi yapıldığı tespit edilmiştir. Ancak işletmecinin, mağdurun yaşını sormuş ve cevabının 18'den büyük olduğunu beyan etmiş olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, işletmecinin sorumluluğunun ortadan kalkmadığı ve suçun manevi unsurunun oluştuğu kabul edilmiştir.
Kararda ayrıca, sanığın başka bir suçtan hükümlü olduğu ve duruşmada hazır bulundurulmadığı, savunma hakkının kısıtlandığı, suçun cezasının infazına ilişkin hükümlerin kanuna aykırı bulunduğu ve Anayasa Mahkemesi kararlarına aykırı olduğu belirtilmiştir.
Kararda yer alan kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 179. maddesi: sağlık için tehlikeli madde temin etmek suçunu düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: cezaevindeki koşullu salıverme ve infaz sürecine ilişkin hükümler içerir.

20. Ceza Dairesi 2015/14540 E. , 2017/3271 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Sağlık için tehlikeli madde temin etme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kimliğini ibraz etmeyen 18 yaşından küçük mağdurun sadece 18 yaşından büyük olduğuna ilişkin beyanına dayanılarak içeri alınarak alkollü içki servisi yapılmasının işletmecinin sorumluluğunu ortadan kaldırmayacağı; olay tutanağına göre sanığın "işyerine kendisinin baktığını beyan ettiği" ayrıca mahkemede kabul ettiği kolluk ifadesinde "...kapıda Selda"nın yanındaki şahısa yaşının kaç olduğunu sordum bana yaşının 18 den büyük olduğunu söyledi, görünüş itibari ile de şahıs büyük gözüküyordu, her iki bayan içeri girerek alkol aldılar, bilseydim kesinlikle iş yerine almazdım..." şeklindeki beyanından işyerini kendisinin işlettiği anlaşılmakla tebliğnamedeki suçun manevi unsurunun oluşmadığı ve işyerinin devredilmesine ilişkin eksik araştırma yapıldığı görüşlerine ştirak edilmemiştir.
1- UYAP sisteminden yapılan sorgulamada sanığın hüküm tarihinde başka suçtan Balıkesir L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın duruşmadan bağışık tutulma talebi bulunmadığı halde 07.10.2011 tarihli karar oturumunda hazır bulundurulmayarak yokluğunda hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,

Kabule göre;
2- TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK "nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 23/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.