Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6632 Esas 2018/4859 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6632
Karar No: 2018/4859
Karar Tarihi: 22.05.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6632 Esas 2018/4859 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanıkları suçlu buldu ve mahkumiyet kararı verdi. Ancak, mahkeme kararında bazı eksiklikler bulunduğu için karar bozuldu. Mahkeme, 213 sayılı kanunun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği ilgili kurumdan sorulması gerektiğini, ceza belirlenirken dosya içeriğine uygun somut gerekçeler gösterilmesi gerektiğini, sanıkların VUK'nın 360. maddesi uyarınca cezalarında indirim yapılması şartının oluşmadığını, tekerrür hükümlerinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesi kararının göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtti. Bu nedenle, tüm sanıklar müdafii ve sanıkların temyiz itirazları yerinde görüldü ve karar BOZULDU. Kanun maddeleri: 213 sayılı Kanunun 367. maddesi, TCK'nın 61. maddesi, TCK'nın 3. maddesi, VUK'nın 360. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/6632 E. , 2018/4859 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar ile tüm sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık ... yönünden 213 sayılı Kanunun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği ilgili kurumdan sorularak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Temel ceza belirlenirken TCK"nın 61. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenler ile 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığı ile orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" hükmü uyarınca, alt ve üst sınırları arasında temel ceza tayin edilirken denetime olanak verecek şekilde dosya içeriğine uygun somut gerekçeler gösterilmesi gerektiği gözetilmeden soyut olarak "suçun işleniş biçimi, fiilin özelliği, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı"şeklindeki gerekçe ile tüm sanıklar hakkında temel cezanın alt sınırdan hadden uzaklaşılarak belirlenmesi,
3-Sanıklar ... ve ... hakkında şartları oluşmadığı halde VUK"nın 360. maddesi uyarıca cezalarında indirim yapılması,
4-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.10.2008 tarih ve 2008/329 Esas, 2008/575 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan adli para cezasının hüküm tarihi itibarıyla kesin nitelikte olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
5-5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, tüm sanıklar müdafi ile sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.