Mahkemesi :Manavgat İş Mahkemesi
Tarihi :17/12/2012
Numarası :2011/160-2012/721

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü Antalya Taşağıl Orman İşletmesi Müdürlüğü’nün (Karabük Şefliği’nin) 4734 sayılı Kanun mucibince ihale olunduğunu, T.. Ö.. ve 38 kişiyi temsilen davacı tarafından şahitler huzurunda imzalanan sözleşme gereğince 64 parti 43,45,46 bölme nolu 8959,476 m3 dikili hacimli ormanlık alanda ağaç kesim sürütme ve yolda teslim anlaşması yapıldığını, bu sözleşmeye istinaden 15.01.2009 tarihinde 20.000,00 TL, 10.02.2009 tarihinde 30.000,00 TL işçi alacağı doğduğunu ancak bu alacağın ödenmediğini, 50.000,00 TL’lik bu alacak ödenmediği gibi sözleşmenin 4. maddesi gereği her 1000,00 m2 ağaçtan da peyder pey ödeme yapılmasının kararlaştırıldığını, ancak sözleşmenin bu hükmüne binaen de ödeme yapılmadığını ileri sürerek alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Orman Genel Müdürlüğü, husumet itirazında bulunarak davalı idare ile işveren T.. Ö.. arasında İş Kanunu anlamında bir asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, İşletme Müdürlüğünce açık artırmalı ihale usulü ile T.. Ö..’e verilen dikili satış işinin asıl işin bir bölümü ya da yardımcı iş olmadığını, işin tamamı olduğunu, ihaleye verilen dikili satış işinde işletmenin hiçbir işçisinin çalışmadığını, tamamen davalı işverenin işçilerinin çalıştığını, idarenin olsa olsa ihale makamı olduğunu, bu nedenle dava konusu işçi alacaklarından İşletme Müdürlüğünün hiçbir sorumluluğu olmadığını, öte yandan davalı T.. Ö..’in işi yarım bırakmış olması sebebiyle idarenin de mağdur olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Davalı T.. Ö.., orman işletmesinden almış olduğu ihale dolayısıyla 2.200 m3 üretim yaptığını, davacı D.. D..’un ise 1.150 m3 üretim yaptığını, T.. Ö..’in aylık çalıştırdığı M.. D.., Z.. G.., H.. D.., T.. Ö.., İ.. A.., H.. A..’in 940 m3 üretim yaptığını, davacı D.. D.. ve arkadaşlarını davalı T.. Ö..’in değil, Y.. Y.. isimli kişinin Artvin’den getirdiğini, T.. Ö..’in İdareden aldığı ihaleyi Artvin’den Y.. Y.. isimli şahsa sattığını, ancak Y.. Y..’ın bu satış işini feshetmek istediğini, D.. D..’un bu olaydan sonra işyerinde çalışmadığı gibi işletmeyi ve davalı T.. Ö..’i zarara uğrattığını, D.. D..’un kesmiş olduğu 1150 m3 ağacın 300 m3’ünün kesim, soyum ve sürütmesini yaptığını, kalan kısmın ise sadece kesimini yaptığını, kalan işleri yapmadığından işverenin en az 80.000,00 TL zarara uğradığını, davacı D.. D..’un sözleşmeyi yerine getirmediğini, ayrıca D.. D.. tarafından getirilen işçilerin işten anlamayan kişiler olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı ile davalı T.. Ö.. arasında akdedilen 27.12.2008 tarihli sözleşmenin yasal unsurlarını tam olarak taşımamakla birlikte takım sözleşmesi olduğu, sözleşmede belirtilen ücretin tüm işçilerin ücreti olduğu, 4857 sayalı yasanın 6.maddesine göre davacının takım arkadaşları adına ücret talep edemeyeceği, davacının hak kazandığı ücret alacağının davalı işyerinde çalıştığı süre, yaptığı iş ve taraflar arasında akdedilmiş olan takım sözleşmesinin birlikte değerlendirilmesi suretiyle tespit edilmesi gerektiği, takım kılavuzunun, işyerinde çalışmış takım arkadaşlarının tahakkuk etmiş ücretlerini talep hakkı bulunmadığı, davalı idare ile davalı T.. Ö.. arasında akdedilmiş olan açık artırmalı dikili ağaç satış şartnamesinin 34.maddesi dikkate alındığında bu madde hükmünün idareye verilmiş bir yetki olduğu, ancak idareye sorumluluk yüklemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının davalı idareden ihale ile iş alan T.. Ö.. ile kanuni olarak usulüne uygun olmamakla birlikte takım sözleşmesi yapmış olduğu anlaşılmaktadır. Davacı takım lideri olsa da mahkemeden ancak kendi ücretini talep edebilir. Bu nedenle yalnızca davacının ücretinin hüküm altına alınması yerindedir. Ancak davacı ve diğer işçilerin yaptığı ihale ile alınan iş Orman İdaresinin işi olup T.. Ö.. ile davalı idare arasındaki iş, vahidi fiyatla yapılan ağaç kesim, sürütme ve yolda teslim sözleşmesi mahiyetinde olup davalı idarenin sorumluluğunun kabul edilmesi gerekirken davalı idare yönünden davanın husumetten reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.


SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.