Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/228 Esas 2014/1658 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/228
Karar No: 2014/1658
Karar Tarihi: 17.02.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/228 Esas 2014/1658 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2013/228 E. ve 2014/1658 K. sayılı kararda, sanığın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkumiyeti hükmedilmiştir. Temyiz incelemesinde, zarar gören sıfatı bulunmayan bir kişinin kamuya katılma hakkına sahip olmadığı belirtilmiş ve baro başkanlığının katılma talebinin reddi uygun bulunmuştur. Hakaret suçunun doğrudan TCK'nın 125/3-a maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği vurgulanmıştır. Her iki suçtan verilen cezaların paraya çevrilirken TCK'nın 52/2. maddesine yer verilmemesi sonuca etkili olmamıştır. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 234 ve 237. maddeleri, TCK'nın 6/1-d, 125/4, 125/3-a, 265/2 ve 52/2. maddeleri belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/228 E. , 2014/1658 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
5271 sayılı CMK"nın 234 ve 237. maddeleri uyarınca kamu davasına katılma hakkının mağdur ile suçtan zarar gören gerçek ve tüzel kişilere ait olması karşısında, yüklenen suçlardan zarar gören sıfatı bulunmayan ... Barosu Başkanlığının, kamu davasına katılma talebinin reddine ilişkin kararda bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, vekilinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanığın temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hakaret suçunun alenen, görevi yaptırmamak için direnme suçunun ise TCK"nın 6/1-d maddesine göre yargı görevi yapan kişiye karşı işlendiği gözetilmeden aynı Kanunun 125/4 ve 265/2. maddelerinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından, hakaret suçundan hüküm kurulurken temel cezanın doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesi uyarınca ve gün esasına göre belirlenmesi gerektiğinin nazara alınmaması ile her iki suçtan verilen cezalar paraya çevrilirken aynı Kanunun 52/2. maddesine yer verilmemesi ise sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 17/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.