MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili şirketin yetkilisi ..."ın, davalı şirkete ait otelde davacı şirket adına kayıtlı aracı otel görevlisinin gösterdiği yere nizami olarak park ettiğini, yaklaşık 5 saat sonra aracın üzerine otelin çatı malzemelerinin düştüğünü, davalı tarafın otel binasının gerekli bakımını yaptırmayarak ihmal ve tedbirsizliği nedeniyle aracın zarar görmesine neden olduğunu, aracında zarar meydana geldiğini ileri sürerek, 2.245,89 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, olayın gerçekleştiği taşınmazda müvekkilinin mülk sahibi değil, kiracı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İhbar olunan şirket vekili, sigorta şirketinin sorumlu olması için davalı şirketin kusurunun bulunması gerektiği savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; meydana gelen kazanın, çıkan fırtına sonucunda oluştuğu, hasar miktarının 2.245,89 TL olduğu, BK"nın 58. maddesine göre binanın iyi yapılmamasından veya korunmasından bina sahibinin sorumlu olduğu, davalının, bina sahibi değil kiracı oduğu, davacı tarafça, bina sahibi davaya dahil edilmek istenmiş ise de; HMK kapsamında dahili davalı müessesesinin bulunmadığı, kiracı ile bina sahibi arasında zorunlu dava arkadaşlığı da olmadığı gerekçesiyle, davanın husumet yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 58. maddesi hükmüne göre bir binanın maliki, onun fena yapılması veya kötü kullanım ve bakımı sonucu olarak sebebiyet verilen zararı tazmine mecburdur. Bu gibi hallerde, zararın, hukuka aykırı bir davranıştan doğması yani objektif koşulun gerçekleşmesi yeterli olup, ayrıca subjektif koşula diğer anlatımla kusura ihtiyaç yoktur. Özellikle kusursuz sorumluluk hallerinde durum böyledir. Zarar, ihmalden de kaynaklanabilir ve ihmali yapan sorumlu
olur. Bu sorumluluk kusura dayanmadığı gibi, malikin kurtuluş beyyinesi getirmesi de mümkün değildir. Davalı taraf ancak sebep-sonuç bağını kesen, zarar görenin ağır kusuru, üçüncü kişinin ağır kusuru veya mücbir sebep var ise bunları kanıtlayarak sorumluluktan kurtulabilir. Yerleşik Yargıtay uygulamasına göre, BK"nın 58. maddesi uyarınca bir bina veya imal olunan herhangi bir şeyin maliki, o şeyin fena yapılmasından yahut muhafazasındaki kusurdan dolayı sorumludur. Bu maddedeki sorumluluk objektif özen yükümlülüğüne aykırılıktan doğan "ağırlaştırılmış" bir kusursuz sorumluluk halidir.
YHGK"nın 04.06.2008 tarih ve 3-415 E., 415 K. sayılı ilamında da açıklandığı üzere;
Kural olarak bina maliki, binanın bakım ve onarımından (muhafazasından) doğan zararlardan kusuru bulunmasa bile ve hatta bu bakım ve muhafaza yükümlülüğü üçüncü bir şahsa (örneğin kiracıya) bırakılmış olsa dahi tazminat ile sorumludur (BK.mad.58; Andreas Von Tuhr, Borçlar Hukukunun Umumi Kısmı Cilt:1-2, sh.405) Aynı şekilde kat mülkiyeti bulunan taşınmazda bağımsız bölüm maliki olan paydaşlarda doğan zarardan 3. şahsa karşı müteselsilen (BK.mad.51 Mustafa Reşit Karahasan, Sorumluluk ve Tazminat Hukuku, 1 .cilt sh. 541 vd.) sorumlu olup, malik ya da maliklerin binanın bakım ve muhafazasından dolayı kendilerine karşı mesul olan kimselere rücu hakları bulunmaktadır. Kiracının sorumluluğuna gelince, kiracı; kiralananın normal kullanılması için gerekli temizlik ve ıslahını yapmakla (BK.mad.258/son) yükümlü olup, bu yükümlülüğünü yerine getirmekte ihmal veya kusuru bulunması halinde doğan zarardan yapı maliki (kiralayanla) birlikte 3. şahsa karşı müteselsilen sorumludur (BK.mad.41). Zarara uğrayan kimse müteselsil sorumlulara karşı birlikte ya da ayrı ayrı dava açabilir (BK.mad.51). Tazmin edilecek zarar ise, muhafaza ve bakımdaki kusurdan doğan zarardır. Muhafaza ve bakım, zarar doğmaması için gerekli olan zorunlu ve mutat nitelikteki tedbirlerdir (Von Tuhr, a.g.e. sh.404). Ayrıca zararın doğmasına 3. şahsın kusuru da etken olmuş ise bu takdirde karşılıklı kusur oranı gözetilerek tazminat miktarı takdir edilmelidir (BK.mad.44).
Mahkemece, dava dışı bina maliklerinin BK"nın 58. maddesi uyarınca sorumluluğu isabetli olarak belirlenmesine rağmen; kiracının sorumluluğunun bulunmadığı kanaatine varılmıştır. Oysa, BK"nın 256/1. maddesine göre, kiracı kiralananı kullanırken tam bir özenle hareket etmeye ve tahsis amacına uygun bir şekilde kullanmaya mecburdur. Aynı fıkra hükmüne göre, kiracı bina dahilinde oturanlara karşı da, 634 sayılı Kat Mülkiyet Kanunu hükümleri ve Komşuluk Hukuku ilkeleri uyarınca icap eden vazifeleri ifa ile yükümlüdür. Haksız eylem sonucu oluşacak zararlardan dolayı kiracının vermiş olduğu zararlardan doğan sorumluluğu ise BK."nın 41. vd maddelerinde düzenlenen kusur sorumluluğudur. Buna göre, davalı kiracının, koşullarının bulunması durumunda BK"nın 41. maddesi uyarınca sorumlu olduğunun kabulü gerekir. Zarara neden olan binanın çatısının yapılış tarihinin ve yapısının belirlenmesi, tesisatın sistem olarak eskimesi ve çürümesinden mi, yoksa basit bir tamirle ve takiple giderilebilecek, köklü olmayan geçici ve arizi bir sorundan mı kaynaklandığının aydınlığa kavuşturulması, malik konumundaki dava dışı kiraya verenin BK"nın 58. maddesi uyarınca sorumlu tutulmasını gerektiren kanıtların ortaya konulması, şayet çatının kiracı tarafından kullanımı ve kullanma sırasındaki bakımsızlığı gibi kiracıya atfı kabil bir kusurdan kaynaklandığının saptanması halinde ise davalı kiracının aynı Kanun"un 41. maddesi uyarınca sorumluluğu bulunduğunun gözetilmesi gerekir. Ne var ki, somut olayda, bilirkişilerce zararın, olağanüstü doğa olayı sonucu binanın çatı malzemesinin
yerinden kopmasıyla oluştuğu görüşü bildirildiğine göre, mahkemece davalının, olayın meydana gelişinde kiracının kullanımına, basit takip ve bakımına dayalı bir kusurunun bulunmadığı, BK"nın 41. maddesi koşullarının gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeye dayanılması doğru olmamış ise de sonucu itibariyle doğru olan kararın, HUMK"nın 438/son maddesi gereğince gerekçesi değiştirilerek ve yapılan yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamaya gereksinim göstermediğinden, hükmün HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklandığı üzere, temyiz itirazlarının kabulü ile kararın gerekçesi değiştirilerek ve HÜKÜM bölümünün 1. paragrafında yer alan "husumet yönünden" ibaresi çıkarılarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.