Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3257 Esas 2018/5078 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : .... BÖLGE ...... MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ



Taraflar arasındaki davadan dolayı .... Bölge ...... Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 19/04/2018 gün ve 2017/1173-2018/401 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK’nin 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun ile değişik 362. maddesine göre, bölge ...... mahkemelerinin, miktar veya değeri kırk bin .....(bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlarının temyiz edilemeyeceği, alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin ..... geçmeyen tarafın temyiz hakkı olmadığı düzenlenmiştir. Ayrıca, 6100 sayılı HMK’ya 24.11.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun ile eklenen “ek madde 1” uyarınca, 362. maddedeki parasal sınırların her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı belirtilmiştir. Bu miktar, bölge ...... mahkemesinin karar tarihi olan 19/04/2018 tarihi itibariyle 47.538,00 TL"dir. Davacı vekili, 7.913,00 TL rücuen alacağın davalıdan tahsilini talep etmiş olup, ilk derece mahkemesi tarafından davanın kabulüne karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine bölge ...... mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu durumda bölge ...... mahkemesinin karar tarihi itibariyle dava değeri yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 07/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.