Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16375 Esas 2019/22700 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16375
Karar No: 2019/22700
Karar Tarihi: 10.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16375 Esas 2019/22700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, oğlu olan mağdur karşı kasten yaralama suçunu çakı bıçağı kullanarak işlemiştir. Mahkeme, suçu kabul ettiği gerekçesiyle sanığı hüküm giydirirken, temel cezanın 5237 sayılı TCK'nın 86/2. maddesi gereği belirlenmesi gerektiğini ancak bu cezanın aynı olayda iki nitelikli halin birleşmesi nedeniyle cezada orantılılık ilkesinin gözetilmemesi sebebiyle alt sınırdan uzaklaşarak tayin edilmesi gerektiğini belirtmemiş. Ancak, infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi kararı göz önünde bulundurulabileceği ifade edilmiştir. Kanuni sonucu olarak hak yoksunluğu kararı verilmemiş olmakla birlikte, sanık hakkında kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyet kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 86/2, 86/3-a, 86/3-e ve 3. madde, 53. madde ve Anayasa Mahkemesi kararı (29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar) yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/16375 E. , 2019/22700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın oğlu olan mağdura karşı kasten yaralama eylemini silahtan sayılan çakı bıçağı ile gerçekleştirdiğinin kabul edildiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesine göre belirlenen temel cezanın, aynı olayda iki nitelikli halin 5237 sayılı TCK"nin 86/3-a ve 86/3-e maddelerinin birleşmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi gereğince cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından,
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmemiş ise de; kasti suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.