Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/9156 Esas 2022/644 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Kollukta müdafi huzurunda alınan ifadesinde mağdurenin on yedi yaşında göründüğünü beyan eden sanığın bozma öncesi yapılan 12.09.2012 tarihli celsede ise mağdurenin kendisine on sekiz yaşında olduğunu söylediğini belirtmesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.02.2022 tarihinde üye ...'ın karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunda ilk derece mahkemesi tarafından verilen kararın, Yargıtay’ın 12.12.2018 tarih, 2012/6832 Esas, 2018/7467 Karar sayılı kararı ile bozulduğu, mahkemece bozmaya uyularak karar verildiği, temyiz edilmekle yeniden Yargıtay’a geldiği olayda;
Bu kez de daha önceki bozma kararında yer verilmemiş ve mutlak anlamda hukuka aykırılık da teşkil etmeyen bir hususun yargılama aşamasında tartışılmadığı gerekçesiyle, bozmadan geçmiş ilk derece mahkemesi kararının yeniden bozulmasının hukuk güvenliğini zedeleyeceği düşüncesiyle Sayın Çoğunluğun görüşüne katılmıyorum. 01.02.2022