Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2656 Esas 2019/3509 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2656
Karar No: 2019/3509
Karar Tarihi: 29.05.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2656 Esas 2019/3509 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı vermiştir. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmaması nedeniyle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiğini belirlemiştir. Yargılama sürecinde yapılan işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterildiği anlaşıldığından hükmün ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası: Sanık lehine uygulanma şartları bulunmaması nedeniyle doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiğini belirtir.
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası: İlk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulması gerektiğini öngörür.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Uygulama aşamasında sanığın cezasının belirleyicisi olarak kullanılabilen bir madde olarak kararda bel

10. Ceza Dairesi 2017/2656 E. , 2019/3509 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suç vasfına göre kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 29/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.