KANUN YARARINA BOZMA
Nitelikli Hırsızlık suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-e (iki kez) ve 62 (iki kez) maddeleri uyarınca iki kez 2 yıl 6 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesinin (Kapatılan Tuzla 3. Asliye Ceza Mahkemesinin) 10/04/2012 tarihli ve 2011/59 esas, 2012/139 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 26/09/2019 gün ve 94660652-105-34-16713-2018-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10/10/2019 gün ve 2019//97089 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Sanığın, "sanık..."a ait kredi kartını ve şifresini dayısından havale geleceği sebebiyle aldığı, söz konusu kredi kartı ile katılan ..."ın yetkilisi bulunduğu ... Endüstriyel Satış Ekipmanları Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin ve katılan ..."in hesaplarından internet vasıtasıyla para aktarımı yaptığı, sanık..."ye de kartı kaybettiğini söyleyerek iade etmediği" gerekçesiyle mahkumiyetine karar verilmiş ise de, sanığın aynı tarihte benzer şekilde katılan ..."in yetkilisi olduğu ... Ltd.Şti"ne yönelik işlediği iddia olunan suçun yapılan yargılamasında, Gaziantep 3. Asliye Ceza Mahkemesince; sanığın "..."ye ait kredi kartını ve şifresini dayısından havale geleceği şeklinde aldığı, katılanın hesabına internet vasıtasıyla para aktarımı yaptığı" gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiği, mahkemenin sübuta ilişkin bu kabulü ile İstanbul 20. Asliye Ceza Mahkemesinin anılan dosyasındaki mahkumiyet kabulünün benzer olduğu ve aynı delile dayalı olduğu, ancak Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 15/09/2015 tarihli ve 2014/28081 esas, 2015/13770 sayılı bozma ilamında, Gaziantep 3. Asliye Ceza Mahkemesinin mahkumiyet kararına gerekçe olarak belirttiği delilin suçun sübutu için yeterli görülmediği ve "1-Diğer sanık ..."ın, dayısının göndereceği parayı çekmek için kullanmak üzere istediği bankamatik kartını sanığa verdiği, atılı suçun sanık tarafından işlendiği ve suça konu meblağın çekildiği ATM"ye ilişkin görüntülerde parayı çeken kişiyi tanımamakla birlikte görüntünün son bölümünde karşı yönden yürüyerek gelen şahsın sanık olduğuna dair 28.12.2009 günlü beyanı dışında, hakkında başkaca delil bulunmayan sanığın görüntülerdeki kişi olup olmadığı tespit edilip, görüntüdeki şahsın sanık dışında bir başka kişi olduğunun tespiti halinde ise bu şahıs ile ilgili araştırma yapılması,
2-Temin edilecek HTS raporları aracılığıyla, sanığın olay tarihinde bulunduğu yer ile suça konu paranın çekildiği ATM cihazı ve yakınında bulunup bulunmadığının belirlenmesi,
3-Sanığın olay tarihinde ve öncesinde, suça konu havalelerin yapıldığı banka ve diğer bankalar nezdinde açılmış hesaplarının bulunup bulunmadığı araştırılarak, varsa hesap ekstreleri getirtilmek suretiyle banka ve hesap kullanım alışkanlıklarının incelenmesi,
4-Müştekinin hesabı ile aynı tarihte gerçekleştirilen dava dışı 2 havale tutarının bir kısmının aynı tarihte ATM cihazından çekildiği bir kısmının ise POS cihazı kullanılarak yapılan alışverişte kullanıldığının sabit oluşu karşısında; alışveriş yapılan yerler tespit edilerek varsa işyeri kamera görüntüleri getirtilip söz konusu alışverişlere ait ekstreler üzerindeki imzalar ile sanığın imza örnekleri karşılaştırılarak, alışverişlerin kim ya da kimler tarafından yapıldığının tespiti ile sonucuna göre tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması," gerekçeleriyle hükmü bozduğu, bozma üzerine yargılamayı yürüten Gaziantep 3. Asliye Ceza Mahkemesince Yargıtay kararında belirtilen hususlar araştırıldıktan sonra "...pos cihazı kullanılarak alışveriş yapılan yerde kamera görüntülerinin olmadığının tespit edildiği, sanığın olay tarihinde bulunduğu yerle (...) ile paranın çekildiği ATM (...) cihazı arasındaki mesafenin uzak olduğu, bankalardan gelen müzekkere cevaplarında banka ve hesap kullanım alışkanlıklarında bir anormallik gözlemlenmediği, dosya içerisindeki cd"nin incelenmesi neticesinde sanığın teşhis edilemediği anlaşılmakla sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak somut yeterli delil elde edilemediği..." gerekçeleriyle sanığın beraatine karar verildiği nazara alındığında, İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesinin mahkumiyet gerekçesinde dayandığı "sanık ..."a ait kredi kartını ve şifresini dayısından havale geleceği sebebiyle aldığı ... sanık ..."ye de kartı kaybettiğini söyleyerek iade etmediği" şeklindeki kabulünün, atılı suçun sübutu için yeterli bir delil olmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmüş olduğundan kabulü ile İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesinin (Kapatılan Tuzla 3. Asliye Ceza Mahkemesinin) 10/04/2012 tarihli ve 2011/59 esas, 2012/139 karar sayılı kararının sanık sanık ... hakkında hırsızlık suçları yönünden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, sanığın aşamalarda atılı suçlamaları kabul etmediği, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 15/09/2015 tarihli ve 2014/28081 esas, 2015/13770 sayılı bozma ilamında belirtilen husuların Gaziantep 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 16.05.2018 tarih ve 2015/681 Esas 2018/416 sayılı kararı ile yerine getirilerek "...pos cihazı kullanılarak alışveriş yapılan yerde kamera görüntülerinin olmadığının tespit edildiği, sanığın olay tarihinde bulunduğu yerle (...) ile paranın çekildiği ATM (...) cihazı arasındaki mesafenin uzak olduğu, bankalardan gelen müzekkere cevaplarında banka ve hesap kullanım alışkanlıklarında bir anormallik gözlemlenmediği, dosya içerisindeki cd"nin incelenmesi neticesinde sanığın teşhis edilemediği anlaşılmakla sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak somut yeterli delil elde edilemediği..." gerekçeleriyle sanığın beraatine karar verildiği, sanığın atılı suçları işlediği hususunda diğer sanık ..."ın, dayısının göndereceği parayı çekmek için kullanmak üzere istediği bankamatik kartını sanığa verdiği, atılı suçun sanık tarafından işlendiği ve suça konu meblağın çekildiği ATM"ye ilişkin görüntülerde parayı çeken kişiyi tanımamakla birlikte görüntünün son bölümünde karşı yönden yürüyerek gelen şahsın sanık olduğuna dair 28.12.2009 günlü beyanı dışında, hakkında başkaca delil bulunmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık ...’nın hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından sanık ...’nın atılı suçlardan BERAATİNE, hükmolunan cezaların ÇEKTİRİLMEMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 04/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.