Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/15330 Esas 2019/6706 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 16/10/2010 tarihinde, dava dışı ...’ın sevk ve idaresindeki otobüste muavinlik yapan müvekkilinin meydana gelen kazada yaralandığını, bu nedenle davacının yaralanmasından kaynaklanan fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere şimdilik 100,00 TL beden gücü kaybından kaynaklanan maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulü ile 37.500,00 TL dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava cismani zarar nedeni ile Borçlar Kanunu"nun 46. maddesi (6098 sayılı BK m. 54) gereğince, maddi tazminat istemine ilişkindir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 13. maddesi “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez” hükmünü içermektedir.
Somut olayda mahkemece davacı yönü ile karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince hesaplanan 2.406,19 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.
Ne var ki, Tarifenin üçüncü kısmına göre davacı yararına hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin 4.475,00 TL olması gerekirken, 2.406,19 TL vekalet ücretine hükmedilmesi, yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3. bendinde geçen “...2.406,19 TL...” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “4.475,00 TL” ibaresinin yazılmasına ve bu şekli ile hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 23/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.