Sanık ... hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan yargılama sonucunda, atlı suçlardan beraatine dair Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.02.2015 gün ve 2014/416 Esas, 2015/20 Karar sayılı hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 05.11.2015 gün ve 2015/5512 Esas, 2015/10260 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 31.12.2015 gün ve 2015/466 Esas, 2015/450 Karar sayılı hükümlerin katılan vekilince temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 05.11.2015 gün ve 2015/5512 Esas, 2015/10260 Karar sayılı bozma ilamı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 31.12.2015 gün ve 2015/466 Esas, 2015/450 Karar sayılı direnme hükümlerinde belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden direnme hükümleriyle ilgili karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.