13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12642 Karar No: 2019/17702 Karar Tarihi: 04.12.2019
Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12642 Esas 2019/17702 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mala zarar verme suçundan önceki kararın bozulmasına rağmen ikinci defa mahkum olmuştur. Ancak, sanığın olayı işlediği tarihten itibaren geçen süre nedeniyle davaya açılan zamanaşımı süresi dolduğu için mahkumiyet kararı yanlıştır ve sanık düşürülmelidir. Kararda, Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 62 ve 52/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/2-d maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi bahsedilmektedir.
13. Ceza Dairesi 2019/12642 E. , 2019/17702 K.
"İçtihat Metni"
KANUN YARARINA BOZMA Mala zarar verme suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2017 tarihli ve 2012/541 esas, 2017/454 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 01/11/2019 gün ve 94660652-105-01-8714-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 11/11/2019 gün ve 2019/107567 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği, MEZKUR İHBARNAMEDE; Dosya kapsamına göre, sanığın 21/01/2006 tarihinde işlediği mala zarar verme suçundan mahkûmiyetine dair Kozan Asliye Ceza Mahkemesinin 09/05/2006 tarihli ve 2006/99 esas, 2006/328 sayılı kararının, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 15/03/2012 tarihli ve 2011/9636 esas, 2012/6085 karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş ise de; sanık hakkında verilen 09/05/2006 tarihili kararın zaman aşımını kesilen son neden olduğu, olağan zaman aşımı süresinin 09/05/2014 tarihi itibarıyla dolduğu, 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımı süresinin Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2017 tarihli ve 2012/541 esas, 2017/454 tarihli mahkûmiyet kararından önce gerçekleşmiş olduğu gözetilmeden, sanık hakkında dava zamanaşımının dolmuş olması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, 1-Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/04/2017 tarihli ve 2012/541 esas, 2017/454 Karar sayılı mahkumiyet kararının, CMK"nın 309. maddesi uyarınca kanun yararına BOZULMASINA, 2-Aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiye dayanarak, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden sanığın eylemine uyan mala zarar verme suçuna ilişkin 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesindeki cezanın üst sınırına göre öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımının, ilk mahkumiyet kararının verildiği 09/05/2006 tarihi ile ikinci mahkumiyet kararının verildiği 19/04/2017 tarihleri arasında dolduğu anlaşıldığından, sanık hakkında açılmış olan kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/2-d ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri nedeniyle zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, hükmolunan cezanın kaldırılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 04/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.