Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/32704 Esas 2017/11036 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalıdan bir kısım ev eşyalarını taksitle satın aldığını, bir kısım taksitlerin ödenmemesi nedeniyle davacı tarafından icra takibi başlatıldığını, yasal süresi içerisinde itiraz etmediğinden kesinleştiğini ve ödeme yapmak zorunda kaldığını, söz konusu takipte muaccel hale gelmeyen alacak ve bu alacağa sözleşmede kararlaştırılmamış olan faiz oranı üzerinden hesaplama yapıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7.750,00 TL’nin her bir ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan istirdadına karar verilmesini istemiş, ıslahla talep sonucunu 8.432,73 TL olarak belirlemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 7.750,00TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen kısım 682,73 TL"lik ücrete ilişkin olup, karar tarihi (27.05.2015) itibariyle asıl alacak miktarı 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalının temyizi yönünden; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA,
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün ONANMASINA, 27,70 TL. harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.