Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan yapılan yargılama sonucunda; atılı suçtan mahkumiyetlerine dair Kadirli 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 23.10.2013 gün ve 2013/16 Esas, 2013/64 Karar sayılı hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 12.03.2015 gün ve 2014/10566 Esas, 2015/2686 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 09.07.2015 gün ve 2015/158 Esas, 2015/349 Karar sayılı hükümlerin sanıklar müdafince temyiz edilmesinin ardından Dairemizce gerçekleştirilen inceleme neticesinde kurulan 18.02.2016 gün ve 2016/58 Esas, 2016/1464 sayılı Kararla Yargıtay Kanununun 15. maddesi gereğince direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince kurulan 09.07.2015 gün ve 2015/158 Esas, 2015/349 Karar sayılı direnme hükümlerinde belirtilen gerekçeler yerinde görüldüğünden, sanıklar müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan direnme hükümlerinin ONANMASINA, 30.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.