2. Ceza Dairesi 2019/2031 E. , 2019/15891 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından haklarında verilen 12/05/2015 tarihli kararı ayrı ayrı tüm suçlar yönünden temyizi üzerine, mala zarar verme suçundan verilen kararlara karşı temyiz itirazlarının mahkemece 01/06/2015 tarihli ek karar ile reddedildiği, bu ek kararın tüm sanıklara usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanıklardan sadece ..."ın 16/06/2015 tarihinde tebliğ edilen ek kararı 23/06/2015 temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Her ne kadar tebliğnamede hükmün verildiği duruşmada hazır bulunan sanıklar ... ve ..."a esas hakkındaki diyeceklerinin sorulmaması nedeniyle CMK"nın 216. maddesine aykırı davranıldığı iddia edilmiş ise de, CMK"nın 216/2. maddesi uyarınca sanığa duruşmada Cumhuriyet savcısı ya da katılanın esasla ilgili taleplerine karşı diyeceklerinin sorulması gerektiği, oysa hüküm duruşmasına Cumhuriyet savcısının bulunmadığı, katılanın vekilinin de esasa ilişkin bir talebinin bulunmadığı, sadece şikayetin devam ettiğini beyan ettiği; keza CMK"nın 216/3. maddesi uyarınca duruşmada hazır bulunan sanıklara son sözlerinin sorulduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, temyiz talebinin reddine dair 01/06/2015 gün ve 2013/550 E., 2015/343 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanıkların olay tarihinde önce katılana ait iş yerine gelerek ... tarafı ... ve tel örgülerle çevrili inşaat deposu içerisindeki kilitli konteynerin kapı kilidini kırarak içerisini kontrol ettikleri, olay yerinden herhangi bir eşya almadan ayrıldıkları, akabinde aynı gün yaklaşık yarım saat sonra aynı yere gelerek daha önceden kapı kilidini kırdıkları konteyner içerisindeki inşaat malzemelerini birlikte getirdikleri araca yükledikleri, olay yerinden ayrılacakları sırada katılanın depoda sanıkların depodan çıkmalarını engelleyecek şekilde giriş kapısını kapattığı ve bu şekilde sanıkların çaldıkları eşyalarla birlikte yakalandıkları olayda, aradaki zaman süresi de gözönüne alınarak sanıkların kastının yenilendiğinin anlaşılması karşısında; tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, sanıklar hakkında hırsızlık suçlarından hüküm kurulurken eylemin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle TCK"nın 35. maddesinin, zincirleme suç hükümlerine ilişkin aynı Kanun"un 43. maddesinden önce uygulanması gerektiği gözetilmeyerek TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili görülmediğinden ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerde uygulama maddesinin TCK"nın 116/2 yerine TCK"nın 116/1 olarak gösterilmesi ve suç adının da "iş yeri dokunulmazlığını bozma" yerine "konut dokunulmazlığını bozma" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş; iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kimse ile birlikte işlenmesi nedeniyle sanıklar hakkında TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 17/10/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.