Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/338 Esas 2020/2246 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/338
Karar No: 2020/2246
Karar Tarihi: 18.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/338 Esas 2020/2246 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edildi. CMK’nın 291/1. fıkrasına göre tutuklu sanıkların beyan ederek kanun yollarına başvurabileceği belirtildi. Dosya ve duruşma tutanakları, kanıtlar ve hakim kararları incelenerek suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak, sanıkların yargılama giderleri için eşit olarak sorumlu tutulmalarına karar verilmediği için hükümler bozuldu. Sanıkların yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiği tespit edildi. Sonuç olarak, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasında düzeltme yapılması gerektiği belirtilerek, hükümlerin düzeltilerek onaylanması kararlaştırıldı.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 291/1. fıkrası: Tutuklu bulunan sanık hakkında 263 üncü madde hükmü saklıdır.
- CMK'nın 263. maddesi: Tutuklu bulunan şüpheli veya sanık, zabıt kâtibine veya tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabilir.
- CMK'nın 232/

17. Ceza Dairesi 2020/338 E. , 2020/2246 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5271 sayılı CMK’nın 291/1. fıkrasında temyiz istemi ve süresine ilişkin düzenlemede, "Tutuklu bulunan sanık hakkında 263 üncü madde hükmü saklıdır" hükmü, CMK’nın 263. maddesinde ise "Tutuklu bulunan şüpheli veya sanık, zabıt kâtibine veya tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabilir." hükmünün yer alması, yine CMK’nın 232/6. fıkrasında "Hüküm fıkrasında, 223 üncü maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir." şeklindeki düzenlemeler karşısında ceza infaz kurumunda bulunan ve SEGBİS ile duruşmaya katıldığı anlaşılan sanık ...’un yukarıdaki maddeler çerçevesinde CMK’nın 263. maddesinde gösterilen usul ile de temyiz başvurusunda bulunabileceğinin hatırlatılmaması karşısında; sanık ...’un temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "Sanıkların yargılaması için yapılan ve sonuçları itibariyle sanıklara yükletilebilecek nitelikte olan 6 adet davetiye gideri 48,00 TL yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak alınarak hazineye gelir kaydına" cümlesinin çıkarılarak yerine "Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına" cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.