Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/421 Esas 2019/1830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit ve istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı ...’un davacı aleyhine bonoya dayalı takip yaptığını, takibe dayanak bonodaki keşideci imzasının davacıya ait olmadığını, diğer davalının bonoda lehtar olarak görünse de aleyhine takip yapılmadığını, taraflar arasında ticari ilişki de bulunmadığını ileri sürerek, davacının bono nedeniyle borçlu olmadığının tespitini, takip sırasında yapılan tahsilatların istirdadını ve kötü niyet tazminatının davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ..., imzanın davacı tarafından kendi huzurunda atıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen rapora göre, dava konusu ve takip dayanağı bonodaki keşideci imzası ile davacının mukayese imzaları arasında biçimsel benzerlik olduğunun tespit edildiği, dava konusu senetteki imzanın davacıya ait olmadığı iddiasının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece alınan ilk raporda bilirkişi kurulu “... söz konusu imzaların, karalama tarzında atılmış ve teşhise yeter oranda karakteristik tanı unsuru içermeyen imzalar olması nedeniyle ..."ın eli ürünü olup olmadığı yönünde daha ileri bir tespite gidilemediği” denilmiş olup alınan 2. bilirkişi kurulu raporunda ise de “.... ... adına atılı bulunan borçlu imzalarının ... elinden çıkmış olmasının kuvvetle mümkün ve muhtemel olduğu” denilmiştir. Bu durumda 1. ve 2. bilirkişi kurulu raporları arasında çelişki bulunup her iki rapor birbirini doğrulamamaktadır. Mahkemece grafoloji konusunda uzman bilirkişi kurulundan yeni bir rapor alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle yerel mahkeme hükmünün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 20/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.