MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Mal rejiminden kaynaklanan alacak

...... ile ..... aralarındaki mal rejiminden kaynaklanan alacak davasının reddine dair......... Aile Mahkemesi"nden verilen 12.12.2013 gün ve 441/1109 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... vekili, davacının evlerde temizlik ve lokantalarda bulaşıkçılık yaparak evlilik birliği içerisinde edinilen 3552 parselde bulunan 11 nolu bağımsız bölümün edinilmesine katkıda bulunduğunu açıklayarak, dava konusu taşınmazın 1/2 hissesinin iptali ile davacı adına tesciline, mümkün olmadığı takdirde bilirkişi marifetiyle tespit edilecek 1/2 hissenin karşılığı olarak fazlaya ilişkin haklar saklı olmak üzere 50.000-TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazın edinilmesinde davacının katkısı bulunmadığını söyleyerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davacının bizzat çalışıp katkıda bulunduğunun ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 24.09.1986 tarihinde evlenmiş, 24.06.2010 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 12.05.2011 tarihinde kesinleşmesiyle, mal rejimi sona ermiştir (TMK"nun 225/2.m.). Sözleşmeyle başka mal rejimi seçilmediğinden, eşler arasında 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM"nin 170.m.), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar ise yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. (TMK"nun 202, 4722 s.Y.nın 10.m.).
Dava konusu taşınmaz, davalı eş tarafından 11.07.1996 tarihinde iktisap edilerek adına tescil edilmiştir. Dava, mal rejiminin tasfiyesine dayalı katkı payı alacağı isteğine ilişkindir.
Davacı kadının evlilik birliği içerisinde süreklilik arz etmemekle birlikte yevmiyeli olarak evlere temizliğe gitmek, gündelikçilik yapmak suretiyle çalıştığı tanık beyanlarıyla doğrulanmıştır. Bu durumda davacının dava konusu taşınmazın alımına az da olsa katkısının bulunduğu kabul edilmelidir.
Bu itibarla; mahkemece yapılacak iş, dava konusu taşınmaz üzerinde konusunda uzman bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak dava konusu taşınmazın dava tarihi itibariyle sürüm değeri belirlendikten sonra 743 sayılı TKM"nin 152. maddesi de gözönünde bulundurularak, davacının katkı payı oranı ve alacağının tesbiti gerekmekte ise de, taraf gelirlerinin tam olarak belirlenememesinden dolayı tazminatın hakiki miktarının tayininin mümkün olmadığı ve TMK"nun 5. maddesi nazara alınarak 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 50 ve 51. (818 sayılı Borçlar Kanunu m. 42, 43) maddeleri ile hakkaniyet ve fedakarlığın denkleştirilmesi ilkeleri uyarınca halin mutat cereyanına ve tarafların mali durumlarına göre mahkemece uygun miktarda bir katkı oranı saptanarak, dava konusu taşınmazın dava tarihi itibariyle belirlenecek sürüm değeriyle çarpılması sonucu ortaya çıkacak miktarın kabulüne karar vermekten ibarettir. Açıklanan nedenlerle işlem ve inceleme yapılmak üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve yasaya aykırı olan Yerel Mahkeme kararının 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 25,20 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.