Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/27396 Esas 2014/8519 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Karabük İş Mahkemesi
Tarihi : 19/09/2013
Numarası : 2012/156-2013/200

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı belediye vekilinin tüm, davalı şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş sözleşmesini askerlik nedeniyle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğu belirtilerek bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacının, davalı belediyedeki toplam çalışması 01/03/2008 - 15/02/2012 tarihleri arasında olup, davalı şirket nezdinde ise 01.01.2009-31.12.2011 tarihleri arasında çalışması mevcuttur. Davacı 15/02/2012 tarihinde askerlik nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini beyan etmiştir. SGK kaydına göre davacının 01.01.2012 - 15.02.2012 tarih aralığı için, yani fesih tarihinden geriye doğru yaklaşık bir buçuk ay kadar 1031494 işyeri numaralı şirkette çalışması gözükmektedir. Davalı şirket vekili, 01.01.2012 tarihinden itibaren ihaleyi başka şirketin aldığını ve davacının aralıksız olarak, son ihale alan dava dışı şirkette çalışmaya devam ettiğini ve 2 ay sonra askerlik için fesih yaptığını, bu kapsamda kendilerinin son işveren olmadığını iddia etmiştir. Mahkemece fesih tarihi itibarıyla son ihale alan şirket araştırılmadığı gibi, 1031494 işyeri numaralı şirketin hangi şirket olduğu ve fesih tarihinde işveren şirketin davalı şirket olup olmadığı araştırılmaksızın, davalı şirket ile belediye arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğu belirtilerek, tüm hizmet süresi için hesaplanmış olan alacaklar için davalı şirket ve belediye müteselsilen sorumlu tutulmuştur. Mahkemece, fesih tarihi itibarıyla davalı şirketin son işveren şirket olup olmadığı tereddüte yer vermeyecek şekilde belirlenmeden karar verilmiş olması hatalıdır. Yapılacak iş, fesih tarihi itibarıyla davalı şirketin ihale ile asıl işveren konumunda olan davalı belediyeden ihale almış olan şirket olup olmadığı ve fesih tarihi itibarıyla alt işveren konumunda hangi işverenin bulunduğu hususları araştırılarak sonucuna göre, alt işverenler arasında işyeri devri hükümleri de dikkate alınarak, denetime elverişli olacak şekilde bilirkişi raporu alınıp sonucuna göre karar vermek gerekir.
O halde davalı şirketin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı şirkete iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı Belediyeye yükletilmesine, 17/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.