Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10991 Esas 2020/4871 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10991
Karar No: 2020/4871
Karar Tarihi: 06.10.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10991 Esas 2020/4871 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın idaresindeki araç tek yönlü üç şeritli yolda seyrederken yaya geçidinin olmadığı yerden yolun sağından yaya olarak kaldırıma inen katılana çarptı. Olayda kusuru bulunmayan sanık taksirle yaralama suçlamasından beraat etti. Yüklenen suç açısından sanığın taksiri bulunmadığı gerekçesiyle yerel mahkemece kabul edildi. Katılan vekilinin sanığın yaya geçidine yaklaşırken hızını azaltmadığından asli kusurlu olduğu ve Adli Tıp Genel Kurulundan rapor alınması gerektiği belirtildi. Kazanın yaya geçidinden geçip geçmemek ile ilgisinin olmadığı savunuldu. Temyiz itirazları reddedildi ve beraat kararı onandı.
CMK'nin 223. maddesi taksirle yaralama suçunu düzenlemektedir.
12. Ceza Dairesi         2019/10991 E.  ,  2020/4871 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Karar tarihi : 16/11/2015
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat


    Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın idaresindeki araçla gece vakti, aydınlatmanın olduğu yerleşim içi tek yönlü üç şeritli yolun en sol şeridinde seyir halinde iken, sekiz metre geriden yaya geçidi bulunmasına rağmen yaya geçidinin olmadığı yerden yolun sağından yaya olarak kaplamaya inen katılana sol şerit içinde çarpması neticesinde, katılanın vücudunda ağır derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, kazanın meydana gelmesinde kusuru bulunmayan olan sanığın beraatine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın yaya geçidine yaklaşırken hızını azaltmadığından asli kusurlu olduğu, Adli Tıp Genel Kurulundan rapor alınması gerektiği, katılanın yaya geçidinden geçmekte olduğu tanıkların da bu yönde beyanda bulunduğu, kazanın yaya geçidinden geçip geçmemek ile ilgisinin olmadığı, yaya geçidine gelirken hızını azaltmayan ve sağdaki aracı sollamak isteyen sanığın bu suretle kazaya sebep olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.