9. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/7802 Karar No: 2017/1924 Karar Tarihi: 14.02.2017
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/7802 Esas 2017/1924 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Davacı avukatı tarafından temyiz edilince dosya incelendi ve davacı vekilinin bazı temyiz itirazları yerinde görülmedi. Mahkeme, davalı Üniversitenin harçtan muaf olduğunun gözetilmediği gerekçesiyle yerel mahkeme kararını bozdu. Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK. geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri: 2547 Sayılı Yasa’nın 56/b, Ek Madde 7, Harçlar Yasa’sının 13/j.
9. Hukuk Dairesi 2015/7802 E. , 2017/1924 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davalı Üniversitenin 2547 Sayılı Yasa’nın 56/b ve “ Vakıflarca kurulacak yükseköğretim kurumları, bu Kanunun 56 ncı maddesinde yer alan mali kolaylıklardan, muafiyetlerden ve istisnalardan aynen istifade ederler” şeklindeki Ek Madde 7 delaleti ile Harçlar Yasa’sının 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğunun gözetilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kabule göre; Karar ilam harcı hüküm altına alınan miktar üzerinden karar tarihindeki Harç Tarifesinde belirlenen oran üzerinden alınır. Somut uyuşmazlıkta Mahkemece toplam 3.826,87 TL. hüküm altına alınmıştır. Karar-ilam harcı binde 68,31 olup, hükmedilecek karar-ilam harcı 261,41 TL. dir. Davacı yargılamanın başında 462,25 TL. peşin harç ve bilahare ıslah sırasında 1.142,00 TL. ıslah harcı olmak üzere toplam 1604,25 TL. harç yatırmıştır. Buna göre davacının yatırdığı toplam 1604,25 TL. harçtan alınması gereken 261,41 TL. karar-ilam harcının mahsubu ile artan 1.342,84 TL. nin iadesi gerekirken Mahkemece hiçbir yasal dayanağı olmayacak şekilde “ Harç peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına “ karar verilmesi ve davacının yatırdığı ve mahsubu gereken harcın yargılama gideri olarak tahsiline ve fazlasının iadesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi de isabetsizdir. Sonuç: Hüküm fıkrasının harca ilişkin “ Harç peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına “ şeklindeki paragrafının çıkartılarak, yerine; “ - Davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına, Davacının yatırdığı başvuru harcı, peşin harç ve ıslah harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine," paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 14.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.