Yağmaya teşebbüs - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1449 Esas 2020/2772 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1449
Karar No: 2020/2772
Karar Tarihi: 16.09.2020

Yağmaya teşebbüs - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1449 Esas 2020/2772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yağmaya teşebbüs ve hakaret suçlarından yargılandığı bir dava sonucunda, sanık X’in hakaret suçundan mahkum olduğu ancak yağma suçundan beraat ettiği şeklindeki yerel mahkeme kararı temyiz edildi. Yapılan incelemede, sanık X’in yağma suçu nedeniyle aldığı mahkumiyet hükmü 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikle infaz aşamasında gözetilmesine karar verildi. Ancak, yağma suçunun işlendiği yer nedeniyle cezalandırmanın nasıl olacağına dair kanun maddesi dikkate alınmadığı, sanık X’in daha önceki bir kararda mükerrir sayıldığı halde bu durumun göz önünde bulundurulmadığı ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenlerle, söz konusu yerel mahkeme kararı bozuldu. Detaylı açıklamalar ise şöyle:
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi (infaz rejimi hükümleri)
- 7242 sayılı Kanun (bazı kanunlarda değişiklik yapılması hakkında)
- 149. maddesi (nitelikli ceza artırım sebepleri)

6. Ceza Dairesi 2018/1449 E. , 2020/2772 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağmaya teşebbüs, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında, katılan ...’e yönelik yağmaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmü ile sanık ... hakkında, katılan ...’e yönelik hakaret suçundan kurulan mahkûmiyet hükümün temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden, 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... ile savunmanının ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik yağmaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yağmaya teşebbüs suçunun iş yeri olan köfteci dükkânı içerisinde işlendiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi ile uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Turgutlu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/204 Esas, 2014/499 Karar sayılı ilâmında tekerrür uygulandığı anlaşılmakla, 5275 sayılı Kanun’un 108/3. maddesinin uygulanması bakımından sanık ...’in ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken bu hususun dikkate alınmaması,
3- 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe girmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile savunmanının ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 16.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.