Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4479 Esas 2019/3490 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4479
Karar No: 2019/3490

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4479 Esas 2019/3490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine sanığın mahkum edildiği bir davanın incelenmesi sonucunda, sanık hakkında verilmiş herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığını tespit etti. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması sebebiyle, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği kararlaştırıldı. Yargılama sürecinde yapılan işlemlerin kanuna uygun olduğu, delillerin doğru bir biçimde tartışıldığı ve vicdani kanaatin verilere dayandırıldığı sonucuna varıldığından, sanığın temyiz itirazları reddedildi ve hüküm ONANDI. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 6545 sayılı Kanun'un 68. ve 85. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasıdır. Bu kanun maddeleri, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanması ve belirli suçlarda uygulanması zorunlu hale getirilmesi konularını düzenlemektedir.

10. Ceza Dairesi 2015/4479 E. , 2019/3490 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suç vasfına göre kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, soruşturma evrakının dosyada ve UYAP kayıtlarında mevcut olduğu ve sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.