Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11481 Esas 2019/15876 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11481
Karar No: 2019/15876
Karar Tarihi: 17.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11481 Esas 2019/15876 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz süresi hakkında yanıltıcı bilgi verildiği için sanığın temyiz istemi süresinde kabul edilmiştir. Sanık daha önce tehdit suçundan mahkumiyet almış ancak uzlaşma kapsamına alınmıştır ve başka bir tekerrüre esas alınacak sabıkası yoktur. Bu sebeple tekerrüre esas alınan bu mahkumiyet sebebiyle uyarlama yargılaması yapılarak infaz aşamasında hükümlerin gözetilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 291/1. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 305-326. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesi ve CMK'nın 253. maddesi belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/11481 E. , 2019/15876 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; 02/02/2018 tarihli kararda temyiz süresinin hükmün tebliğinden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında; sanık ...’ye 08/03/2018 tarihinde tebliğ edilen kararı 21/03/2018 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Sakarya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 31/12/2007 gün, 2007/201 Esas ve 2007/1000 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde yazılı ""tehdit"" suçuna ait olduğu, CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.