Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14817 Esas 2022/714 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, müstehcenlik
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.03.2019 gün ve 2017/272 Esas, 2019/149 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun müstehcenlik suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddine, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak bu suçtan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekili ve katılan mağdure vekilinin temyiz istemleri ile sanık hakkında müstehcenlik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesindeki yargılamada davaya katılmasına rağmen yokluğunda verilip, usulüne uygun şekilde tebliğ edilen kararı istinaf etmeyen katılan Bakanlık vekilinin, söz konusu hükmü aleyhe değiştirmeyen Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyize hakkı bulunmadığı, 5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği ve müstehcenlik suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığı anlaşıldığından, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri ile müstehcenlik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemenin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın suç tarihi dönemde on beş yaşından küçük olan mağdureye yönelik nitelikli istismar eylemlerini tehdit ve şantajla gerçekleştirdiğine dair gerekçeli hükümde denetime elverişli somut gerekçeler gösterilmesinin zorunlu olduğu nazara alınmaksızın yazılı şekilde müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 06.02.2020 gün ve 2019/1976 Esas, 2020/347 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.