Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31.10.2013 gün ve 2011/251 Esas, 2013/340 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 15.04.2014 gün ve 2014/1724 Esas, 2014/5045 Karar sayılı ilamıyla hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 14.10.2014 gün ve 2014/286 Esas, 2014/322 Karar sayılı ilamın sanık müdafiince temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Kanununun 15. maddesi gereğince direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 15.04.2014 gün ve 2014/1724 Esas, 2014/5045 sayılı bozma Kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 14.10.2014 gün ve 2014/286 Esas, 2014/322 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.