Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5217 Esas 2019/15856 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5217
Karar No: 2019/15856
Karar Tarihi: 17.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5217 Esas 2019/15856 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Hırsızlık suçu için TCK'nın 142/1-h maddesi uygulanması gerektiği yanlış yazılmış, suç tarihi ise 30.01.2015 değil 22.02.2015 olarak düzeltilmiştir. Konut dokunulmazlığını bozma suçu için ise TCK'nın 116/4. maddesi uygulanmamıştır. TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri TCK'nın 142/1-h ve 116/4. maddeleridir.
2. Ceza Dairesi         2019/5217 E.  ,  2019/15856 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Karar tarihinde, duruşma salonunda hazır edilen sanığın yüzüne karşı verilen 15.04.2015 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde, CMK"nın 263"ncü maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 28.04.2015 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK’nın 142/2-h yerine 142/1-h olarak yanlış yazılması ve suç tarihinin 30.01.2015 yerine 22.02.2015 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, sanığın sorgudaki beyanları ve dosya kapsamına göre; suçun gece saat 03.00-04.00 arasında işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin, konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken aynı Kanun’un 116/4. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.