Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan yapılan yargılama sonucunda, atılı suçtan mahkûmiyetine dair Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.05.2013 gün ve 2012/279 Esas, 2013/145 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 20.01.2014 gün ve 2013/9392 Esas, 2014/452 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 27.05.2014 gün ve 2014/95 Esas, 2014/158 Karar sayılı ilamın sanık müdafiince temyiz edilmesinin ardından Yargıtay Kanununun 15. maddesi gereğince direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 20.01.2014 gün ve 2013/9392 Esas, 2014/452 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 27.05.2014 gün ve 2014/95 Esas, 2014/158 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.