Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2018/70 Esas 2018/176 Karar Sayılı İlamı

16. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/70
Karar No: 2018/176
Karar Tarihi: 25.01.2018

Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2018/70 Esas 2018/176 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar olan ... ve ... adlı kişiler, ayrı ayrı taşınmazın bölümlerinin kendi kullanımlarında olduğu iddiasıyla zilyetlik şerhi verilmesi istemiyle dava açmışlardır. Kadastro Mahkemesi, davacıların taleplerini reddetmiş ve beyanlar hanesine yapılan kullanıcı şerhi iptal edilerek taşınmazın tespiti yapılmıştır. Yargıtay 16. Hukuk Dairesi, temyiz itirazını reddetmiştir.
Daha sonra, davacı ... tarafından bir bölümünün kendi kullanımında olduğu iddiasıyla yeni bir dava açılmıştır. Mahkeme, ... Belediye Başkanlığı hakkındaki davanın reddine karar vererek, diğer davalıların beyanlarına dayanarak davanın kabulüne hükmetmiştir. 112 ada 4 parsel sayılı taşınmazın üzerindeki bina 1994 yılından beri ... oğlu ...'nun fiili kullanımındadır şeklinde açıklamaya beyan hanesinde yer verilmiştir. Taşınmazın diğer hususlarında ise Kadastro Mahkemesinin kararında belirtildiği şekilde tesciline karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6831 Sayılı Orman Kanunu'nun 2/B Maddesi, 6292 Sayılı Tarım Kanunu.

16. Hukuk Dairesi 2018/70 E. , 2018/176 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :KADASTRO MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sırasında ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 112 ada 4 parsel sayılı 16.368 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz beyanlar hanesine 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca ... adına orman sınırları dışına çıkarıldığı ve 1995 yılından beri ...’in kullanımında olduğu şerhi verilerek tarla niteliği ile ... adına tespit edilmiştir. Davacılar ... ve ..., satın almaya dayanarak taşınmazın ayrı ayrı bölümlerinin kendi kullanımında olduğu iddiası ile bu bölümler yönünden adlarına zilyetlik şerhi verilmesi istemi ile dava açmışlardır. Kadastro Mahkemesinin 2010/1685 Esas sayılı dava dosyası üzerinden yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davacılar ...’ın davalarının reddine, davacı ...’ın davasının kabulüne, beyanlar hanesindeki kullanıcı şerhinin iptali ile beyanlar hanesine "taşınmaz üzerinde 4 katlı bina bulunan 91,55 metrekarelik kısmın 1993 yılından beri ...’ın, kalan kısmın 1995 yılından beri ...’in kullanımında olduğunun" yazılmasına, taşınmazın tespit gibi ... adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacılar ... vekilleri ve davalı ... tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 16. Hukuk Dairesi"nce temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanmasına karar verilmiş, davacı ...ve davalı ..."in karar düzeltme itirazları da reddedilerek hüküm 15.03.2016 tarihi itibari ile kesinleştirilmiştir. Davacı ..., 26.02.2016 tarihinde harçlandırdığı dilekçesi ile çekişmeli taşınmazın bir bölümünün kendi kullanımında olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda .... Belediye Başkanlığı hakkındaki davanın husumet yönünden reddine, diğer davalılar yönünden davanın kabulüne, 112 ada 4 parsel sayılı taşınmazın kadastro tutanağının beyanlar hanesine ""bilirkişi ..."un 06.06.2013 tarihli raporunda, (G) harfi ile gösterilen 51,59 metrekarelik üzerinde bina olan bölüm 1994 yılından beri ... oğlu ..."nın fiili kullanımındadır"" açıklamasının yazılmasına, taşınmazın diğer hususlarda; Kadastro Mahkemesinin 2010/1685 Esas, 2014/165 Karar sayılı kararında belirtildiği şekilde tesciline, davalı ..."in taşınmazın 6292 sayılı Yasa uyarınca iadesi hususunda yaptığı başvuru sonucunun Milli Emlak Müdürlüğünce değerlendirilmesine, bu hususta mahkemede açılmış bir dava bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı bakiye temyiz karar harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına, 25.01.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.