MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre sanıkların müştekinin ikametinin bahçesine girerek ... arabası ile ayakkabı çaldıktan sonra müşteki tarafından takip edilince ... arabasını bırakarak kaçtıkları, daha sonra polis tarafından yakalandıklarında hurda arabasında yapılan aramada müştekiye ait ayakkabının da bulunması şeklinde gerçekleşen olayda hırsızlık suçunun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara verilen cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
26.06.2009 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 09.07.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5918 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine eklenen cümle gereğince “uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmesi halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz” şeklindeki düzenleme dolayısıyla, sanık hakkında tekerrüre esas kabul edilen ilama konu mala zarar verme suçunun hırsızlık suçu ile birlikte işlendiğinin ve uzlaştırma kapsamında olmadığının anlaşılması karşısında; tebliğnamenin bu husustaki düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.11.2012 gün ve 2012/590 E- 2012/278 K sayılı ilamında yer alan hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan verilip 02.05.2014 tarihinde infaz edilen 5 ay hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.07.2012 gün ve 2011/360 E- 2012/852 K sayılı ilamına konu 3 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.11.2012 gün ve 2012/590 E- 2012/278 K sayılı ilamında yer alan hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan verilip 02.05.2014 tarihinde infaz edilen 5 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.07.2012 gün ve 2011/360 E- 2012/852 K sayılı ilamına konu 3 ay 10 gün hapis cezasının esas alınarak belirlenmesine karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.