Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3073 Esas 2019/3468 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3073
Karar No: 2019/3468
Karar Tarihi: 28.05.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3073 Esas 2019/3468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan yargılanmıştır. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığından, sanığın ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilmiş ve hüküm kurulmuştur. Bunun infaz aşamasında, Anayasa Mahkemesi'nin kararı da göz önünde bulundurularak, 5237 sayılı TCK'nın ilgili maddelerinin dikkate alınması mümkün görülmüştür. Yargılama sürecindeki işlemler kanuna uygun olarak yapılmış ve karar vicdani kanıya uygun olarak karar verilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi

10. Ceza Dairesi 2015/3073 E. , 2019/3468 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Suçun değişen vasfı nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.