Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1222 Esas 2014/8461 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Mersin 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 02/07/2013
Numarası : 2012/117-2013/291

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı 26.12.2001-30.04.2009 tarihleri arasında; işyerinin aynı olmasına rağmen işyeri sahipleri değiştiğinden; önce davalı Yurdagül, sonra davalı S.. ve emekli olana kadar davalı S..-3 Ltd. Şti." ye ait işyerinde çalıştığını belirtip kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı davacının hiçbir alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın tüm alacaklar yönünden kabulüne karar verilerek, hüküm altına alınan alacaklar yönünden her bir davalı kendi döneminden sorumlu tutulmak suretiyle bazı davalılar yönünden davanın kısmen reddine karar verilmiştir.
Ticaret sicil kayıtlarından şirketlerin hakim sermaye ortakları ile diğer şirketin ortaklarının aynı olması, şirketlerin Ticaret Sicilinde kayıtlı adreslerinin aynı olması, faaliyet konularının aynı olması, yönetim kurulu üyelerinin aynı kişiler olması, aynı adreste faaliyet göstermeleri, işçinin ara vermeksizin bir şirketten diğerine geçiş yapması, kesintisiz çalışmaya devam etmesi halinde organik bağdan söz edilebilir.
Organik bağ ve birlikte istihdam halinde bütün işverenler işçilik alacaklarından müteselsilen sorumludurlar. Somut olayda, dosyada bulunan delillerden davalı işyeri davalılar arasında el değiştirse de davacının tüm çalışma dönemi boyunca aynı adreste faaliyet gösteren işyerinde çalıştığı, davalı Yurdagül"ün davalı Süleyman"ın eski eşi olduğu, yine davalı S.."ın S..-3 Ltd. Şti."nin ortağı ve yetkilisi olduğu anlaşılmıştır. Davacı aynı işyerinde sürekli çalışmıştır. Tüm bu nedenlerle davalılar arasında organik bağ mevcut olup hüküm altına alınan alacakların davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar vermek gerekirken, her davalının ayrı ayrı kendi döneminden sorumlu tutulmuş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 16/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.