3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/16278 Karar No: 2019/22636 Karar Tarihi: 10.12.2019
Kasten Yaralama - Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16278 Esas 2019/22636 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kasten yaralama ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından mahkumiyet hükmü almıştır. Kasten yaralama suçuna yönelik temyiz talebi reddedilirken, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçuna ilişkin temyizde sanığa fazla ceza tayin edildiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Sanığın hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, 5237 sayılı TCK'nin 123/1. maddesi uyarınca verilen \"3 ay hapis cezası”nın, TCK'nin 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü 20 TL’den adli para cezasına çevrilmesi sırasında sanığın “1800 TL adli para cezası” ile cezalandırılması yerine, \"2700 TL adli para cezası”na karar verilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini yapıldığı belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri uyarınca hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri hakkında bilgi vermek gerekirse, TCK'nin 123/1. maddesi kasten yaralamayı suç olarak tanımlarken, 50/1-a maddesi hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesini, 52/2. maddesi ise adli para ce
3. Ceza Dairesi 2019/16278 E. , 2019/22636 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Kasten Yaralama, Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında müşteki ...’ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık hakkında müşteki ... hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde, Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; Sanığa 5237 sayılı TCK"nin 123/1. maddesi uyarınca verilen "3 ay hapis cezası”nın, TCK"nin 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü 20 TL’den adli para cezasına çevrilmesi sırasında sanığın “1800 TL adli para cezası” ile cezalandırılması yerine, "2700 TL adli para cezası”na karar verilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün sanığın hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilen paragrafında “2700 TL adli para cezası” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “1800 TL adli para cezası” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.